اثر شنا با دلفین بر مهارتهای حرکتی درشت کودکان 8 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.30642
نویسندگان
1صدف-عرفان 2- پلاک 153
2دانشگاه تهران
3انیسیتو پاستور
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، مطالعه اثر شنا با دلفین بر مهارتهای حرکتی درشت کودکان 8 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود. آزمودنیهای شرکت کننده در این پژوهش تعداد 10 کودک 8 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم مدرسه استثنایی جزیره کیش بودند که بصورت تصادفی در دو گروه شنا با دلفین و تمرین در آب بدون حضور دلفین قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس- اوزرتسکی انجام گردید. آزمودنیهای هر دو گروه پس از انجام پیش آزمون که اجرای آزمون برونینکس-اوزرتسکی بود؛ به مدت 16 جلسه برنامه حرکتی اسپارک را در خشکی انجام دادند؛ گروه شنا با دلفین پس از اجرای برنامه حرکتی اسپارک به تمرین در آب بهمراه دلفین می پرداخت، درحالیکه گروه دیگر به همان مقدار به فعالیت در آب بدون حضور دلفین می پرداخت. از آزمودنیهای هر دو گروه در پایان جلسه شانزدهم آزمون برونینکس-اوزرتسکی بعمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد، بعد از دوره تمرین تفاوت معنی داری در مهارتهای تعادل، قدرت و هماهنگی اندام فوقانی دو گروه مشاهده گردید (P<0.05)؛ در حالیکه، در فاکتورهای سرعت دویدن و چابکی و هماهنگی دو سویه تفاوتی مشاهده نگردید (P>0.05). مقایسه نمره کلی مهارت حرکتی درشت بر اساس مجموع نمرات هر یک از خرده آزمونها بیانگر تفاوت معنی دار گروه شنا با دلفین با گروه تمرین در آب بدون حضور دلفین می باشد (P<0.05). این یافته ها تایید مجددی بر این نکته است که شنا با دلفین موجب بهبود مهارتهای حرکتی درشت کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم می گردد.
کلیدواژه ها