پذیرفته شده برای پوستر

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.30640

¹نعیمه محسنی زاده ؛ ²محمدعلی آذربایجانی؛ ³حمید نجفی پور؛ ⁴عباسعلی کشتکار؛ ⁵حسن متین همایی

¹7615735368

²استاد تمام، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد واحد مرکزی ،تهران، ایران

³استاد تمام، مرکز تحقیقات فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی،کرمان،ایران

⁴استادیار اپیدمیولوژی و آمار زیستی دانشگاه علوم پزشکی تهران، گروه اپیدمیولوژی، تهران، ایران

⁵استاد گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد واحد مرکزی ، تهران، ایران

مقدمه: استرس اکسیداتیو و التهاب نقش محوری در مکانیسمهای فیزیولوژیکی و پاتوفیزیولوژیکی عملکرد قلب و اختلالات آن بازی می کند و در مسیرهای سیگنالی متداول و مشترکی سهیم هستند. تداوم فعالیت گیرنده شبه ناقل 4 (TLR4)، از نشانگران مهم التهاب میوکارد، با شرایط مختلف پاتولوژیک همراه است و سرکوب فعال سازی TLR4 یک پدیده در درمانهای ضد التهابی است. از آنجایی که ویتامین D (VD) نقش مهمی در مدولاسیون سیستم ایمنی بازی می کند و فعالیت تمرینی منظم مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو را افزایش می دهد، همچنین، آب اکسیژنه(H2O2) بعنوان نشانگر گونه های اکسیژن واکنش پذیر(ROS) جهت ارزیابی پاسخ سلولها به استرس اکسیداتیو استفاده می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر همزمان فعالیت تمرینی منظم، VD و القای درجات متفاوت استرس اکسیداتیو بر چرخه معیوب التهاب در بافت میوکارد می‌باشد.
روش شناسی: در این مطالعه 60 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 10 گروه (6=n) شامل: گروه کنترل، H2O2(1mmol/kg/every two days)، 2H2O2(2mmol/kg/Every two days)؛ H2O2 +VD ؛ 2H2O2+VD؛ H2O2 + فعالیت تمرینی منظم ؛ 2H2O2 +فعالیت تمرینی منظم؛ H2O2+VD+فعالیت تمرینی منظم؛ 2H2O2+VD+فعالیت تمرینی منظم و گروه آخر تحت دی‌متیل سولفوکساید و سالین تقسیم و به مدت 8 هفته با تردمیل در سرعت m/min20-8، شیب‌10 درجه و مدت min60-30 تمرین کردند. سپس پروتئین TLR4 اندازه‌گیری و داده ها با استفاده از آنالیز واریانس سه راهه و آزمون بنفرونی با سطح معنی داری P≤0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که تمرین اثر معنی داری بر غلظت پروتئین TLR4 دارد و در پایان دوره، تمرین غلظت پروتئین TLR4 را کاهش داده بود(048/0=p). H2O2 نیز اثر معنی داری داشت و غلظت بالای H2O2، غلظت پروتئین TLR4 را نسبت به غلظت پائین افزایش داد (001/0=p). همچنین، تعامل تمرین و VD (003/0=p)، همچنین تعامل H2O2و VD (035/0=p)اثری آنتاگونیستی بر غلظت پروتئین TLR4 داشت. با این حال، VD و تعامل تمرین و H2O2 معنی دار نشد. همزمانی سه مداخله تمرین، VD و H2O2 نسبت به جمع اثر تک تک هریک اثری کاهنده بر غلظت پروتئین TLR4 را داشت (033/0=p).
بحث و نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که می‌توان از القای برونزا استرس اکسیداتیو، فعالیت تمرینی منظم و مصرف آنتی-اکسیدان VD جهت پیش آماده سازی و کاهش التهاب میوکارد استفاده نمود.

التهاب میوکارد؛ استرس اکسیداتیو؛ TLR4؛ VD؛ فعالیت تمرینی منظم