ارتباط بین فعالیت فیزیکی و واکنش تخمدان به تحریک تخمک گذاری در زنان نابارور
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.30485
نویسندگان
1اصفهان، خیابان هزار جریب، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2عضو هیئت علمی/ دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده
مقدمه: باروری برآیند تعامل هزاران فرایند بیولوژیک است و عدم تعادل در هر یک از سیستم های مرتبط، با تاثیر بر کیفیت تخمک در حال رشد با ناباروری همراه می شود. در طی روند تکامل تخمک کاهش ظرفیت مقابله محیط میکروسکوپی پیرامون تخمک در مقابل اکسیدانت ها شرایط را برای رسیدگی تخمک و تکامل بعدی آن مختل می سازد. با توجه به تاثیر فعالیت فیزیکی بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانت بدن این تحقیق با هدف ارزیابی ارتباط بین سطح فعالیت فیزیکی زنان نابارور با ظرفیت کل آنتی اکسیدانت محیط پیرامون تخمک و کیفیت تخمک در طی درمان کمک باروری انجام شد.
روش شناسی: این مطالعه کوهورت بر روی 236 زن ناباروری انجام شد که تحت درمان تکنیک های کمک باروری قرار داشتند. مدت زمان فعالیت فیزیکی با شدت متوسط و شدید با استفاده از پرسشنامه فعالیت فیزیکی اندازه گیری شد. در زمان تخمک گیری مایع فولیکولی ذخیره سازی شده و ظرفیت آنتی اکسیدانت تام (TAC) آن اندازه گیری شد. همچنین تعداد اووسیت و تعداد سلول پس از تقسیم سلول تخم ( کلیواژ) پس از بازیافت تخمک و لقاح ارزیابی شد.
نتایج: نتایج تحقیق نشان داد مدت زمان انجام فعالیت با شدت زیاد با سطح TAC رابطه مستقیم و معنی دار داشت (04/0=P). همچنین سطح این نشانگر در کسانی که بیش از 60 دقیقه در روز فعالیت متوسط تا شدید داشتند به شکل معنی داری بیشتر از سایرین بود (003/0=P). نتایج نشان دهنده عدم وجود رابطه معنی دار بین مدت فعالیت فیزیکی با تعداد تخمک بازیافت شده بود اما رابطه معنی داری بین مدت فعالیت فیزیکی و تقسیم سلول تخم دیده شد (03/0=P).
بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد فعالیت فیزیکی باعث بهبود ظرفیت انتی اکسیدانت محیط پیرامون تخمک در حال رشد می شود و اگرچه بر روی تعداد تخمک حاصل از تحریک تخمک گذاری اثر ندارد اما می تواند بر روی کیفیت تخمک موثر باشد به نحوی که پس از لقاح قابلیت تکثیر بیشتری برای تولید رویان داشته باشد.
کلیدواژه ها