- |
-
مقایسه اثر فعالیت اینتروال شدید و استقامتی کم شدت شنا بر میزان جذب آلاینده‌های هالو استیک اسید توسط شناگران
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.303850
نویسندگان
1خ مطهری- خ میرعماد- کوچه پنجم- پلاک 3
2عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
چکیده
مقدمه: هالو استیک اسیدها یکی از عمده‌ترین محصولات جانبی ناشی از کلرزنی به آب می‌باشند که از یک سو به‌دلیل کلرزنی بیش از حد مجاز به آب استخر و از سوی دیگر، ورود ترکیبات ارگانیک ناشی از بدن شناگران به آب، پتانسیل بالایی برای تشکیل در آب استخرهای سرپوشیده کلرینه دارند. سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا به‌دلیل پتانسیل خطرزایی بهداشـتی، پنج ترکیب از هالو استیک اسیدها (HAA) را به عنوان آلوده کننده اولیه آب معرفـی کـرده است. مطالعات اپیدمیولوژیک در ایالات متحده نشان داد 9% موارد سرطان مثانه و 15% سرطان روده از ده هزار مورد سرطانی که در یک سال اتفاق افتاده بود، ناشی از محصولات جانبی کلر زنی بوده است. حضور شناگران در استخرهای کلرینه شنا، تأثیر قابل توجهی بر افزایش جذب این ترکیبات سرطان‌زا در مایعات بیولوژیک بدن آنان دارد.
روش شناسی: 30 زن 25-20 ساله شناگر به‌صورت داوطلبانه انتخاب و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به 2 گروه آزمایش 15 نفره، تقسیم شدند. کلیه آزمودنی‌ها، از 2 هفته پیش از تحقیق، از ورود به کلیه استخرهای کلرینه روباز و سر پوشیده منع شدند. پروتکل گروه آزمایش اول، شامل فعالیت اینتروال شدید (HIIT) مبتنی بر اجرای تکرارهای بیشینه شنای کرال سینه و دوره‌های ریکاوری کوتاه مدت بود و با شدت نسبی 90 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. پروتکل گروه آزمایش دوم، فعالیت کم شدت پر تواتر (LIHFT)، شامل رفت و برگشت‌های متوالی طول استخر با شنای کرال سینه بود و با شدت نسبی 60 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. نمونه‌گیری ادرار از گروه‌ها، در 2 نوبت قبل از شروع فعالیت )پیش از ورود به استخر) و بلافاصله پس از اتمام فعالیت انجام شد و به منظور بررسی تغییرات سطوح، آزمون ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر (2×2) در سطح P<0.05 استفاده شد.
نتایج: بر اساس نتایج به‌دست آمده از این مطالعه، مقدار جذب آلاینده‌های هالو استیک اسید در دو گروه، طی شرایط فعالیت، افزایش پیدا کرد ((P<0.05؛ اما این افزایش تحت تأثیر عامل شدت فعالیت ورزشی قرار نگرفت و تفاوت معناداری بین غلظت دی- و تری کلرو استیک اسید در دو گروه مشاهده نشد ((P>0.05.
بحث و نتیجه گیری: مقدار جذب آلاینده‌های هالو استیک اسید طی شرایط فعالیت در استخر کلرینه سر پوشیده، فراتر از حد مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سـازمان حفاظـت محـیط زیسـت آمریکا (60 میکروگرم بر لیتر) افزایش می‌یابد؛ اما این افزایش تحت تأثیر شدت فعالیت نیست.
روش شناسی: 30 زن 25-20 ساله شناگر به‌صورت داوطلبانه انتخاب و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به 2 گروه آزمایش 15 نفره، تقسیم شدند. کلیه آزمودنی‌ها، از 2 هفته پیش از تحقیق، از ورود به کلیه استخرهای کلرینه روباز و سر پوشیده منع شدند. پروتکل گروه آزمایش اول، شامل فعالیت اینتروال شدید (HIIT) مبتنی بر اجرای تکرارهای بیشینه شنای کرال سینه و دوره‌های ریکاوری کوتاه مدت بود و با شدت نسبی 90 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. پروتکل گروه آزمایش دوم، فعالیت کم شدت پر تواتر (LIHFT)، شامل رفت و برگشت‌های متوالی طول استخر با شنای کرال سینه بود و با شدت نسبی 60 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. نمونه‌گیری ادرار از گروه‌ها، در 2 نوبت قبل از شروع فعالیت )پیش از ورود به استخر) و بلافاصله پس از اتمام فعالیت انجام شد و به منظور بررسی تغییرات سطوح، آزمون ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر (2×2) در سطح P<0.05 استفاده شد.
نتایج: بر اساس نتایج به‌دست آمده از این مطالعه، مقدار جذب آلاینده‌های هالو استیک اسید در دو گروه، طی شرایط فعالیت، افزایش پیدا کرد ((P<0.05؛ اما این افزایش تحت تأثیر عامل شدت فعالیت ورزشی قرار نگرفت و تفاوت معناداری بین غلظت دی- و تری کلرو استیک اسید در دو گروه مشاهده نشد ((P>0.05.
بحث و نتیجه گیری: مقدار جذب آلاینده‌های هالو استیک اسید طی شرایط فعالیت در استخر کلرینه سر پوشیده، فراتر از حد مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سـازمان حفاظـت محـیط زیسـت آمریکا (60 میکروگرم بر لیتر) افزایش می‌یابد؛ اما این افزایش تحت تأثیر شدت فعالیت نیست.
کلیدواژه ها