تاثیر تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئئ با حرکات موزون درمانی، بر افسردگی و درد ورزشکاران سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/NCED1396.2017.30946
نویسندگان
1میرداماد نسا کوچه ١٤ پلاک ١٤ واحد ٤
2عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
3متخصص قلب و عروق، بیمارستان بعثت
4دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد تهران مرکز
چکیده
مقدمه: سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک (NTOS) بعلت تحت فشار قرار گرفتن ساختارهای عصبی-عروقی درگردن ومنطقه خروجی قفسه سینهای ایجاد میشود. علائم کلینیکی شامل درد اندام فوقانی، پارستزیا، بیحسی، ضعف، کاهش قدرت، خستگی و تورم سبب کاهش عملکرد و مشارکت فرد میشود. افسردگی در این بیماران شایع بوده و همراه بادیگر علائم زندگی فردی و اجتماعی بیمار را مختل میکند. در ورزشکاران انجام حرکات تکرار شونده و وضعیت نامناسب سرو اندام فوقانی، کاهش فضای قفسه سینهای، کم شدن ثبات کمربند شانهای، هایپرتروفی، ناهماهنگی عضلات اسکالن قدامی، میانی و سینهای سبب فشردگی و کاهش فضای لغزش اعصاب شبکه بازوئی و بروز علائم NTOS میشود. باتوجه به حجم عضلات در ورزشکاران، ساختار عصبی بیشتر در معرض فشردگی قرار میگیرند. درصورتی که تشخیص و درمان به موقع بیماران، درمان کنسرواتیو میتواند سبب کاهش و پیشگیری از عود علائم شده و فرد بتواند به عملکردهای فردی و اجتماعی خود با رضایتمندی ادامه دهد. هدف پژوهش، بررسی تأثیر 12 هفته تاثیر تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئئ با حرکات موزون درمانی، بر افسردگی و درد ورزشکاران سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک بوده است.
روش اجرا: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 24 ورزشکار با تشخیص سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک، بدون نشانه های حاد و با میانگین سنی21.5 ±4.71 سال به صورت تصادفی در دو گروه مداخله(12 n=) و کنترل(12 n=)تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران ثبت گردید، ارزیابی اولیه شامل بررسی وضعیت بدنی، محل فشردگی عصب، درد، عملکرد و میزان افسردگی بیماران انجام شد. افسردگی با پرسشنامه افسردگی بک (BDI دارای 21 آیتم و خود تکمیلی میباشد و نشانهها و شاخصهای افسردگی را اندازهگیری میکند) و درد بر اساس مقیاس دیداری 10CM سنجیده شد. تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئئ و تمرینات کنسرواتیو به مدت 12 هفته درهر دو گروه انجام شد. گروه مداخله، تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئی را همراه با حرکات موزون انجام دادند. ارزیابی در روز اول، هفته ششم و دوازدهم پس از انجام تمرینات صورت گرفت. برای تحلیل دادهها از آزمونهای کای دو، آزمون T مستقل و تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد.
نتایج: کاهش نمره افسردگی و درد در هر دو گروه معنادار بود(p=0/007).، همچنین کاهش درد و افسردگی بین گروهها نیز از تفاوت معناداری برخوردار بود(p=0/003)..
بحث ونتیجه گیری: میتوان تفاوت میانگین درد و افسردگی در دو گروه را به انجام حرکات موزون نسبت داد و نتیجه گرفت لغزش اعصاب شبکه بازوئی همراه با تمرینات موزون برای کاهش درد و افسردگی بیماران سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک، میتواند سودمند باشد.
روش اجرا: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 24 ورزشکار با تشخیص سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک، بدون نشانه های حاد و با میانگین سنی21.5 ±4.71 سال به صورت تصادفی در دو گروه مداخله(12 n=) و کنترل(12 n=)تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران ثبت گردید، ارزیابی اولیه شامل بررسی وضعیت بدنی، محل فشردگی عصب، درد، عملکرد و میزان افسردگی بیماران انجام شد. افسردگی با پرسشنامه افسردگی بک (BDI دارای 21 آیتم و خود تکمیلی میباشد و نشانهها و شاخصهای افسردگی را اندازهگیری میکند) و درد بر اساس مقیاس دیداری 10CM سنجیده شد. تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئئ و تمرینات کنسرواتیو به مدت 12 هفته درهر دو گروه انجام شد. گروه مداخله، تمرینات لغزش اعصاب شبکه بازوئی را همراه با حرکات موزون انجام دادند. ارزیابی در روز اول، هفته ششم و دوازدهم پس از انجام تمرینات صورت گرفت. برای تحلیل دادهها از آزمونهای کای دو، آزمون T مستقل و تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد.
نتایج: کاهش نمره افسردگی و درد در هر دو گروه معنادار بود(p=0/007).، همچنین کاهش درد و افسردگی بین گروهها نیز از تفاوت معناداری برخوردار بود(p=0/003)..
بحث ونتیجه گیری: میتوان تفاوت میانگین درد و افسردگی در دو گروه را به انجام حرکات موزون نسبت داد و نتیجه گرفت لغزش اعصاب شبکه بازوئی همراه با تمرینات موزون برای کاهش درد و افسردگی بیماران سندروم خروجی قفسه سینهای نوروژنیک، میتواند سودمند باشد.
کلیدواژه ها